فناوری جدید رکورد سرعت اینترنت ماهواره ای را شکست

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، سیستم «TBIRD» از لیزری برای تاباندن مقدار زیادی داده تا حجم ۱۰۰ گیگابیت برثانیه استفاده کرده است.

این سرعت انتقال داده بسیار بالاتر از بیشتر ارتباطاتی است که تاکنون بین هوا و زمین ایجاد شده است. ماهواره اینترنتی استارلینک (متعلق به شرکت اسپیس ایکس)، ۵۰۰ مگابیت برثانیه به مشتریان خود ارائه می کند و حتی سرعت انتقال داده از ایستگاه فضایی بین المللی به زمین نیز حداکثر ۶۰۰مگابیت بر ثانیه است، بنابراین سرعت سیستم MIT ۲۰۰ بار بیشتر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کلید اصلی تمایز آن است که بیشتر ماهواره های ارتباطی با استفاده از امواج رادیویی با ایستگاه زمینی ارتباط برقرار می کنند. از سوی دیگر TBIRD از نور لیزر استفاده می کند که قادر به حمل هزار بار داده بیشتر در هر فرایند انتقال است. این درحالی است که لیزرها نیز مشکلات خاص خود را دارند گاهی اوقات اشعه ها بسیار نازک تر هستند و در نتیجه به همخوانی بیشتری بین فرستنده و دریافت کننده نیاز است.

از سوی دیگر ممکن است نور به دلیل اتمسفر مختل شود و در نتیجه داده ها نیز گم شوند. بنابراین سیستم مذکور طوری طراحی شده تا بر این چالش ها فائق آید.

ماهواره مذکور حاوی ۳ بخش اصلی است که یکی از آنها مودم اپتیکی با سرعت بالا، آمپلی فایر سیگنال نوری و دیگری درایو ذخیره سازی است. تمام این بخش ها داخل یک محفظه به اندازه جعبه کفش قرار می گیرند. محققان برای برطرف کردن حل مشکل داده نیز نسخه جدیدی از پروتکلی به نام «درخواست تکرار خودکار»(Automatic Repeat request) ابداع کردند. با کمک این پروتکل دریافت کننده ها در ایستگاه های زمینی می توانند به فرستنده هشدار دهند تا فریم های خاصی از داده گم شده و بنابراین ماهواره قادر خواهد بود آنها را دوباره ارسال کند.

کورت شیلر مهندس سیستم TBIRD در این باره می گوید: اگر سیگنال از بین برود، داده را می توان دوباره منتقل کرد اما اگر این فرایند به شیوه ای نادرست انجام شود، تمام وقت تیم صرف ارسال داده های تکراری به جای داده های جدید می شود. بنابراین ممکن است فرد داده های زیادی را از دست بدهد. با توجه به پروتکل ARQ ، دریافت کننده به ماهواره اعلام می کند کدامیک از فریم ها را به شکل درست دریافت کرده بنابراین ابزار متوجه می شود چه فریم هایی را باید دوباره ارسال کند.

در خصوص بخش تراز، TBIRD یک سیستم سیگنال‌دهی خطای مخصوص را به کار می گیرد تا ماهواره را طوری تنظیم کند که دقیقاً به سمت گیرنده باشد. به گفته تیم محققان چنین سیستمی کمک می کند اجزای نوری مینیاتوری ساخته شوند.

محققان اکنون تصمیم دارند سرعت انتقال داده با سیستم مذکور را ۲ برابر کنند.

کد خبر 5645423 شیوا سعیدی قوی اندام

منبع: مهر

کلیدواژه: تحقیقات علمی ماهواره نوآوری اینترنت ماهواره ای شرکت اسپیس ایکس شرکت دانش بنیان معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری حاکمیت سایبری تحقیقات علمی توییتر نوآوری پارک فناوری پردیس خودروی برقی کسب و کارهای اینترنتی ایالات متحده امریکا سلول بنیادی گوگل فناوری نانو وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات داده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۷۷۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برقراری نخستین ارتباط بلوتوثی با فضا/ مقرون به‌صرفه و کارآمد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از تک کرانچ، در چهارم مارس، مأموریت هم‌سواری «ترنسپورتر ۱۰» (Transporter-10) شرکت اسپیس‌ایکس از پایگاه نیروی فضایی واندنبرگ کالیفرنیا پرتاب شد و دو ماهواره متعلق به شبکه هابل را به مدار زمین فرستاد. این ماهواره‌ها اکنون موفق به انجام کاری به ظاهر غیرممکن شده‌اند: برقراری ارتباط بلوتوث با زمین از فاصله بیش از ۳۷۰ مایلی (۶۰۰ کیلومتری).

شبکه هابل که در سال ۲۰۲۱ توسط الکس هارو، بن وایلد، و جان کیم تأسیس شد، با چالشی سخت روبرو بود، زیرا ارتباطات بلوتوث معروف به این هستند که حتی وقتی کاربران در یک اتاق هستند نیز ممکن است قطع شوند. وایلد، بنیان‌گذار شرکت دیگری که با اینترنت اشیاء (IoT) سروکار دارد، وقتی برای نخستین بار با این مفهوم آشنا شد، شگفت‌زده شد. با این حال، از طریق تجربیات خود با دستگاه‌های مبتنی بر اینترنت اشیا ء، به این نتیجه رسید که این دستگاه‌ها بسیار انرژی‌بر و گران هستند از این رو برای ارتباط جهانی مناسب نیستند.

راه‌حل این مشکل در ارتباطات کم مصرف بلوتوث نهفته است که هابل به تازگی آن را به نمایش گذاشته است. هارو، مدیرعامل هابل، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: با نشان دادن اینکه ما می‌توانیم سیگنال‌ها را مستقیماً از تراشه‌های بلوتوث ارسال کنیم و آن‌ها را در فضا و از فاصله بیش از ۶۰۰ کیلومتری دریافت کنیم، هزاران شکاک که ادعا می‌کردند آنچه ما در تلاش برای انجام آن هستیم غیرممکن است را رد کرده‌ایم.

این فناوری چگونه کار می‌کند؟

هابل به هیچ وجه فناوری بلوتوث را دوباره اختراع نمی‌کند. در عوض، ماهواره‌های آن با تراشه‌های بلوتوث ۳.۵ میلی‌متری موجود در بازار که تنها یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری دریافت کرده‌اند، ارتباط برقرار می‌کنند. این به‌روزرسانی به تراشه‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از توان کم، از جمله یک ماهواره در حال چرخش در فضا، ارتباط برقرار کنند.

آنتن آرایه‌ فازی ماهواره، که مانند یک ذره‌بین عمل می‌کند، می‌تواند سیگنال‌های کم‌قدرت را از تراشه‌های روی زمین دریافت کند. محققان همچنین مجبور بودند مشکلات مربوط به داپلر و عدم تطابق فرکانس‌ها در ارتباطات را حل کند، زیرا داده‌ها بین اشیاء که با سرعت‌های بالا در حال حرکت بودند، مبادله می‌شدند.

این شرکت ادعا می‌کند که مشکل ارتباط جهانی را با کاهش ۲۰ برابری مصرف باتری و کاهش ۵۰ برابری هزینه‌های عملیاتی حل کرده است. شرکت قصد دارد یک میلیارد دستگاه در سراسر جهان را متصل کند و با فناوری خود صنایع مختلف را متحول سازد.

هارو افزود: مأموریت ما برای ساخت نخستین شبکه واقعاً جهانی، مقرون‌به‌صرفه و کارآمد پیشرفت قابل‌توجهی داشته است. 

هابل اعلام کرده است که هم اکنون با مشتریان آزمایشی در زمینه دستگاه‌های مصرفی، ساخت و ساز و زیرساخت، زنجیره تأمین و لجستیک، کشاورزی، نفت و گاز، و دفاع همکاری می‌کند.

راه پیش رو

اواخر سال جاری، هابل قصد دارد تا سومین ماهواره خود را در یک مأموریت ترنسپورتر دیگر به فضا پرتاب کند و در ماه‌های بعد با پرتاب چهارمین ماهواره، مجموعه بتا خود را تکمیل کند. تا اواخر ۲۰۲۵ تا اوایل ۲۰۲۶، این استارتاپ برنامه‌ریزی کرده است تا ۳۲ ماهواره را یکجا به فضا پرتاب کند تا مجموعه تولیدی خود را کامل کند.

هنگامی که این مجموعه آماده شود، امکان برقراری ارتباط بلوتوث با ماهواره هابل را حداقل ۸ بار در روز فراهم می‌آورد. با افزایش مقیاس مجموعه، هابل مشتاق است تا در خدماتی مانند نظارت بر خاک یا حتی مواردی که نیاز به پوشش مداوم دارند مشارکت کند.

وایلد در اطلاعیه مطبوعاتی گفت: با فروش سالانه نزدیک به ۵ میلیارد دستگاه بلوتوث، شبکه ما این ظرفیت را دارد تا با فراهم آوردن ارتباط جهانی قابل دسترس، کم‌مصرف و مقرون‌به‌صرفه، تأثیر قابل‌توجهی بر روی زمینه‌های متعدد داشته باشد.

انتهای پیام/